Goedkoop kaartje voor klimaatramp

Luchtvaartmaatschappijen hebben 98% van hun eerdere milieudoelstellingen niet gehaald, maar ze blijven aandringen om meer mensen te overtuigen om toch te vliegen. 

Bosbrand. Photo by João Alves on Unsplash

Zelfs met dodelijke bosbranden die rond de vakantie hotspots van Zuid-Europa likken, vliegen luchtvaartmaatschappijen zoals Ryanair nog steeds mensen naar de vlammen . Luchtvaart, door milieuactivisten 'de snelste manier om de planeet te verbranden' genoemd vanwege de hoge CO2-uitstoot, is terug als ons standaardmiddel om te ontsnappen. Maar het door ons gekozen transportmiddel, vliegen, verwoest geleidelijk het klimaat, de vooruitzichten en het leven van de plaatsen waarnaar wordt gevlogen. Dit is geen tragische, onvoorziene ironie, maar een opzettelijke, zwaar gepromote daad van zelfvernietiging. 

Precies op het moment dat alles zou moeten buigen om minder klimaat belastende keuzes makkelijker en aantrekkelijker te maken, gebeurt precies het tegenovergestelde. Waarom? 

Online platformen, tijdschriften en kranten staan ​​vol met advertenties voor vluchtvakanties, enorme advertenties voor luchtvaartmaatschappijen sieren treinstations (waarom staan ​​de spoorwegen zelfs advertenties van hun concurrenten toe?), en zetten de tv aan om sport te kijken. Voetbal, tennis, golf, rugby, cricket of, helaas, wielrennen, … je ziet overal sponsoring van luchtvaartmaatschappijen als Emirates, Etihad of BA. 

Gedragsverandering

Als we op zoek zijn naar een reden waarom systeem- en gedragsverandering om klimaatverandering te voorkomen niet snel genoeg of op sommige plaatsen helemaal niet gebeurt, kijk dan niet verder dan de zeer gemengde berichten die mensen in hun dagelijks leven krijgen. 

Voor degenen die welwillend zijn en luisteren, vertelt in één oor de wetenschap ons kalm om nu en snel te veranderen. Maar in het andere geval vertelt reclame ons, luidkeels en enthousiast, om door te gaan zoals we zijn: een zwaar vervuilende levensstijl te leiden en koolstofrijke producten te kopen. 

Na de corona pandemie, toen mensen snel leerden leven zonder te vliegen en andere plaatsen vonden om te bezoeken met andere vormen van vervoer, zijn er veel geadverteerde vrijetijdsvluchten terug. 

40 miljoen ton

Pre-pandemie bedroeg de koolstofemissie van de Britse luchtvaart die bijdraagt ​​aan de hittegolven en extreme weersomstandigheden van een opwarmende planeet ongeveer 40 miljoen ton per jaar , maar de niet-koolstofgerelateerde klimaateffecten van vliegen, waaronder stikstofoxiden en waterdamp, verdubbelen op zijn minst de schade . Wereldwijd betekent dit dat een basiscijfer van 2% van de koolstofemissies drie keer zoveel impact kan hebben, gelijk aan meer dan de uitstoot van Rusland . 

Climate Change Committee

Na een scherpe daling met de industrie aan de grond, zijn de emissies "in 2022 bijna verdubbeld in vergelijking met 2021", aldus de klimaatadviseur van de Britse regering , het Climate Change Committee (CCC). En als de industrie (gesteund door de overheid) zijn zin krijgt, zal dat niet stoppen. 

De Orwelliaans klinkende 'jet zero'-strategie van de regering doet niets om de vraag naar luchtvaart daadwerkelijk te verminderen; integendeel, het projecteert dat het tegen 2050 met 70% zal stijgen in vergelijking met het niveau van 2018. De branche zelf droomt van een verdrievoudiging van het vliegverkeer tussen 2023 en 2042. 

Van de luchtvaartaanpak van de regering om haar eigen klimaatdoelstellingen te halen, oordeelt de CCC (in de gereserveerde taal van de ambtenarij) dat deze "aanzienlijke leveringsrisico's heeft". Hier zijn redenen voor. Een daarvan is dat vooraanstaande onafhankelijke wetenschappers, zoals die van de Royal Society, concluderen dat er voor de luchtvaart geen geloofwaardig alternatief bestaat voor fossiele brandstoffen. Een andere is dat het "fly net zero"-plan van IATA, de wereldwijde luchtvaartorganisatie, ten minste de helft van de klimaatimpact van de industrie volledig negeert door alleen naar de koolstofemissies te kijken. 

Tot zover de wensen van de industrie over de toekomst: elke beoordeling van haar inzet voor het milieu kan gemakkelijk worden gebaseerd op het verleden. Het is niet hoopvol. Luchtvaartmaatschappijen hebben 98% van hun eerdere milieudoelstellingen niet gehaald. 

Al met al zou dit de reden kunnen zijn waarom de CCC aanbeveelt dat er in het VK "geen netto luchthavenuitbreiding mag zijn", en dat "een coherente strategie voor publieke betrokkenheid bij klimaatactie allang had moeten komen" om "huishoudens en gemeenschappen in staat te stellen en te informeren om koolstofarme keuzes” en verminder vlieg- en autoreizen. Dit is nauwelijks verenigbaar met constant omringd te zijn door advertenties die vliegen promoten alsof er geen morgen is. 

Maar tegen de levendig apocalyptische achtergrond van een Europa waarin de hittekaart is veranderd van rood naar de kleur van verbrande bossen en huizen, en waarin de opwarmingsrecords in de eerste week van juli waarschijnlijk drie keer zijn verbroken , zijn er enkele positieve tekenen van de mogelijkheden voor verandering en gemakkelijke, onmiddellijke opties om het probleem te verminderen. 

Overvliegend vliegtuig - FOTO: BTV Rotterdam   We vliegen tegen het klimaatbewijs in  

Ten eerste zouden we kunnen stoppen met het promoten van onze eigen zelfvernietiging door advertenties voor vliegen te beëindigen op dezelfde manier waarop advertenties voor gezondheidsvernietigende sigaretten werden verboden. Dat zou mensen er niet van weerhouden om te vliegen, maar het zou een einde maken aan het extra aantal vluchten dat voortvloeit uit de buitensporige zelfpromotie van de industrie. Onderzoek wijst uit dat extra vluchten als gevolg van reclame kunnen leiden tot 34 miljoen ton kooldioxide per jaar. Het wegnemen van de ongenode druk en aansporingen om te vliegen zou in overeenstemming zijn met wetenschappelijk advies en een gemakkelijke manier om achterstallige gedragsverandering te vergemakkelijken. 

Leven zonder te vliegen

Het andere relatief goede nieuws is dat de lockdown ons heeft geleerd dat het mogelijk is om te leven zonder te vliegen. Het is een inzicht dat wortel heeft geschoten in het bedrijfsleven, waar het bewustzijn van de mogelijke besparingen op tijd, geld en CO2 betekent dat vliegen voor het bedrijfsleven onder het pre-pandemische niveau blijft en dat kan zo blijven. 

Natuurlijk moeten er andere dingen gebeuren. De luchtvaartindustrie moet eerlijk zijn over haar vooruitzichten, haar kwetsbaarheid begrijpen (perfect gedemonstreerd door de pandemie) en haar werknemers respecteren door oprechte plannen te hebben voor een veilige economische landing in een wereld waarin noodzakelijkerwijs minder wordt gevlogen. In een perfect symbolisch voorbeeld tijdens de pandemie onderzochten de Zwitserse luchtwegen en spoorwegen de omscholing van piloten tot machinisten. De luchtvaart moet ook haar enorme subsidies kwijtraken – alleen al in het VK in 2021 ter waarde van £ 242 miljoen aan gratis vervuilingsvergunningen – die vliegen kunstmatig goedkoop maken. Spoorwegen hebben investeringen, goede integratie en goedkopere kaartjes nodig om hun ecologische waarde en lokale economische voordelen te erkennen. 

De CCC merkt op dat consumenten zeggen dat ze "steeds meer rekening houden met de impact van vliegen op het milieu wanneer ze overwegen om per vliegtuig te reizen", en dat "substantiële gedragsveranderingen mogelijk zijn". Nu de regering haar eigen klimaatadviseurs angstvallig negeert, zijn anderen gedwongen om de uitdaging van achterstallige publieke betrokkenheid aan te gaan. Daarom heeft het Ministerie van Klimaatnood , een uitvinding van de groep Badvertising, de online informatiecampagne Planes on the Brain in het leven geroepen om op te roepen een einde te maken aan luchtvaartreclame. Niemand wil op vakantie in een klimaatcrisis, dus misschien moeten we stoppen met advertenties die helpen om het klimaat aan te wakkeren. 

Andreas Simms 

• Andrew Simms is mededirecteur van het New Weather Institute , coördinator van de Badvertising- campagne en de Rapid Transition Alliance , adjunct-directeur van Scientists for Global Responsibility en een onderzoeksmedewerker aan de Universiteit van Sussex 

Bron:  Guardian News & Media Limited , 27 juli 2023